فاضلاب مخلوط رقيقي از انواع آبهاي دور ريختني ماحصل فعاليتهاي انسان و صنايع است كه د اراي مواد معدني، آلي محلول، معلق و مقدار زيادي ميكروارگانيسم مي باشد كه درصدي از آن ها بيماري زا مي باشند. در حال حاضر پيشرفت هاي فني فراوان در زمينه طراحي تصفيه خانه فاضلاب همگام و هم جهت با قوانين زيست محيطي صورت گرفته است. در دهه آينده به طور قطع با توجه به نيازهاي روز و قوانين زيست محيطي، استراتژي كلي بر مبناي ساخت واحدهاي جديد تصفيه خانه فاضلاب و يا به روزسازي تأسيسات موجود با هزينه هاي قابل توجه خواهد بود. بسياري از اين تغييرات در جهت بازيافت آب و مواد سودمند از لجن توليدي است. با اين وجود مشكلات فني پكيج هاي تصفيه فاضلاب (شهري - صنعتي) به شرح ذيل مي باشد: 1) وجود مشكلات ته نشيني لجن مانند بالكينگ. 2) راندمان پايين حذدف نيتروژن و فسفر. 3) حجم لجن توليدي. 4) نوع سيستم تصفيه در واحد بي هوازي. 5) توليد بو در مخزن ذخيره لجن. 6) حداكثر طول پكيج تصفيه فاضلاب. 7) وجود مواد معلق و BOD پساب خروجي از ته نشيني. بر همين اساس در اختراع حاضر با ايجاد سيستم تصفيه فاضلاب فيلتراسيون جريان رو به بالا با بستر لجن دولوميت كه قسمت اول در افزايش راندمان جداسازي توده هاي بيولوژيكي و حذف آن تأثيرگذار خواهد بود و مخزن ماده تنظيم كننده كه براي تنظيم قليايت ناشي از واكنش هاي فرآيندي (نيتيريفيكاسيون و دنيتريفيكاسيون) جهت حذف بهتر مواد مغذي مي تواند دولوميت و يا ماده ديگري جهت حذف فسفر باشد و همچنين جلوگيري از مشكلات ته نشيني كه در همه تصفيه خانه ها و پكيج هاي تصفيه فاضلاب به چشم مي خورد.